Begin met SATB! Twee vrouwen- en twee mannenstemmen zijn goed van elkaar te onderscheiden. De Nederlandse groep The Oom Maw Maw heeft zeer herkenbare stemmen en zijn dan ook uitstekend te volgen.
Artiest: | The Oom-Maw-Maw | |
Album: | THE OOM-MAW-MAW ON STAGE (1989) | |
Track: | 01 Pa-pa-oom-maw-maw |
Download hier de pdf-file van de transcriptie. Voor het gemak is er ook een midi-file toegevoegd.
- Transcriptie: Ton Schreuders
De scat van de bas is vanaf maat 8 behoorlijk onverstaanbaar. Zo goed en kwaad als ik het kan horen heb ik hier die scat opgeschreven; natuurlijk heeft hijzelf geen tekst voor zijn neus gehad. Hier en daar is de scat opvallend, zie bijv. het gebruik van het woordje ‘no' (waarschijnlijk om een duidelijke basnoot te houden) en ‘glijers' als ‘zja' of zoiets (maat 23). |
De bas lijkt overigens erg vaak te zingen ‘and don't you know, and know, and know, dwieah...' etc. Aanvankelijk had ik er een andere tekst ondergezet, die de gemaakte geluiden enigszins benaderde... Maar later heb ik toch besloten om ‘echte' woorden te gebruiken hier en daar, omdat dat gewoon hetgeen is wat ik hoor! |
De tekst van de sopraan in maat 31-33 is onverstaanbaar! Vandaar deze rare zin. Kent iemand de werkelijke tekst? |
Hoe schrijf je de scat op in maat 48 en verder? Officieel is het ‘di di dit' maar ze zingen ‘di di dib' of ‘du du dub'... Ik heb maar voor een combinatie gekozen zoals je ziet. |
Artiest: | The Oom-Maw-Maw | |
Album: | THE OOM-MAW-MAW ON STAGE (1989) | |
Track: | 02 Dayton, Ohio, 1903 |
Een ballad, met als verrassend element het afwisselen van swing en niet-swing. En hoe ga je om met rubato-elementen?
Download hier de pdf- en midi-file van de transcriptie.
- Transcriptie: Ton Schreuders
1e maat: ik denk niet dat het de bedoeling was dat de alt es-f-e moest zingen... daarom heb ik in de transcriptie maar gekozen voor e-f-e. |
Het ontbreken van de swing in maat 13/14 heb ik maar met duolen aangegeven. Het is immers te kort van duur om er bij te zetten ‘no swing' en ‘swing'.... |
Wat mij opvalt is dat dit arrangement m.i. iets raars doet met ‘dayton ohio' (mt 15). Ik bedoel: een Amerikaan zal plaats en provincie in één adem zeggen, toch? Zo doen de King's Singers het ook. Maar The Oom Maw Maw kiest voor een wat ‘Hollands' aan doende versie: Dayton ... Ohio. |
De des van de alt in maat 26 is waarschijnlijk een ‘slip of the tone', maar het is wel een aardige slip... (Tenminste, als je het vokaal hoort, niet als midi...) |
Artiest: | The Oom-Maw-Maw | |
Album: | THE OOM-MAW-MAW ON STAGE (1989) | |
Track: | 11 Alfie |
Nòg meer rubato... maar de blending is goed! (Dat maakt het moeilijker...)
Download hier de pdf- en midi-file van de transcriptie.
- Transcriptie: Ton Schreuders
in B ?! Misschien oorspronkelijk in C maar zijn ze een halve toon gezakt? |
‘zeer freely, with rubato maakt het altijd lastig om op te schrijven. In maat 5 bijvoorbeeld is het origineel waarschijnlijk gewoon een 4/4 maat, hoewel op de opname feitelijk een driekwartsmaat klinkt. |
Na veel dubben en veranderen en opnieuw veranderen heb ik het idee van mt 9 = 3/4 en 10 = 4/4 met fermates boven kwartnoten met ‘and...if...' maar laten varen, en zelfs een 5/4 maat hier en daar, ten gunste van de oplossing die je nu ziet. De ‘oplossing' is aangedragen door de maten 36 t/m 38, waar een strakker ritme wordt aangehouden; daarom is de maat 8 maar opgevat als een maat met een grote ‘agogische rust'... |
wat klinken de maten 19 en verder toch heerlijk gepassioneerd! En alle lof aan de groep voor de blending in maat 20 op de 1e tel: de lead zit heel laag, terwijl de rest zó zacht zingt (en tòch met passie!) dat de balans niet verstoord wordt! (de tenor bijvoorbeeld hoor ik in eerste instantie helemaal niet meer, hoewel ik aan het soort akkoord hoor dat ie er wel moet zijn.) |
in mt 35 lijkt de tenor zijn noot moeilijk te vinden. Hij zingt eigenlijk eerst twee zestiende noten gis-b i.p.v. 1 8e noot. Toch maar 8e noot b opgeschreven. |
Artiest: | The Oom-Maw-Maw | |
Album: | THE OOM-MAW-MAW ON STAGE (1989) | |
Track: | 10 O Capella |
Tenslotte een lastige. Scat! Scat is het nabootsen van instrumentale geluiden in zang. Dit gebeurt improviserend, en daarom doet het opschrijven daarvan een beetje vreemd aan. Maarja, als je niet kunt scatten, is dit wel een aardige manier om de kunst af te kijken!
- Transcriptie: Ton Schreuders
- Transcriptie: Ton Schreuders
de blue-note van de alt in maat 12 is prachtig, want ik kan niet onderscheiden of ze nu een e of een es zingt! |
de variaties in de bas zijn puur gericht op de vokale uitvoering op de CD. In werkelijkheid lijkt het me sterk dat deze variaties vooraf ‘bedacht' zijn. Maar ik heb ze toch maar opgeschreven... |
de alt neemt ritmische vrijheid in mt 22, dus daarom neem ik de vrijheid om het zo op te schrijven. |
ook in mt 34 stelt de blue-note mij weer voor problemen. 't Is namelijk zo dat de bas gewoon een e zou moeten kunnen zingen, en de tenor/bariton een blue-note richting es. Maar hoe schrijf je dat op?? Deze keuze is gemaakt: in mt 31 kleuren ze beiden duidelijk naar de es, in mt 34 kleuren ze (veel minder duidelijk) naar de e. Vandaar dat er een e verschijnt. Maar het klinkt in de midi-file wel wat ‘harsh'... |
vanaf mt 50 heeft de sopraan een ritme-sectie. Omdat niet altijd te achterhalen is wáár ze de accenten legt, heb ik het maar aan de ‘uitvoerder' overgelaten waar de accenten komen. Natuurlijk hoort dat zo bij scat! ^-^ |
de midi-file klinkt natuurlijk vreemd, omdat de ‘gesproken noten' door mijn bladmuziekprogramma geïnterpreteerd worden als slagwerknoten. Maalt daar iemand om? |